Jak handlować trzecią po względem popularności parą walutową na rynku forex

Jen (JPY) jest oficjalną walutą Japonii, najczęściej występującą na rynku w parze z dolarem amerykańskim (USD). Para ta – oznaczona skrótem USD/JPY – jest trzecią pod względem popularności parą walutową na rynku forex, zaraz po USD i euro (EUR). Jen jest również szeroko wykorzystywany jako waluta rezerwowa. Około 20% dziennej liczby transakcji zawieranych jest w parze USD/JPY.

Historia jena
Po drugiej wojnie światowej kurs jena został ustalony na poziomie 360 USD w ramach systemu z Bretton Woods. Podczas konferencji w Bretton Woods ustalono stałe kursy wymiany walut w celu przeciwdziałania wahaniom ich cen i trudnościom gospodarczym okresu powojennego. Stały kurs jena utrzymano do roku 1971, w którym Stany Zjednoczone zrezygnowały z waluty złotej, a w roku 1973 kursy najważniejszych walut zostały uwolnione. W wyniku tej decyzji, w latach siedemdziesiątych nastąpiło wzmocnienie waluty, ale ponieważ japońscy eksporterzy zaczęli obawiać się, że silny jen oznacza obniżenie konkurencyjności ich towarów, rząd Japonii podjął działania interwencyjne w celu obniżenia kursu waluty.

Lata 1970-1980: polityka interwencyjna/kryzys naftowy
Przez całe lata siedemdziesiąte Bank Japonii (BOJ) prowadził politykę interwencyjną, jednakże kurs jena nadal rósł i w roku 1973 osiągnął poziom 271 USD. Ponieważ Japonia jest znaczącym importerem ropy naftowej, rosnący kurs jena zdołały obniżyć dopiero dwa kryzysy naftowe: kryzys z roku 1973, przez który wzrosła cena importowanej ropy naftowej oraz kryzys z roku 1979, w wyniku którego kurs jena spadł nawet do 227 dolarów.

1985: Porozumienie Plaza
Pomimo rosnącej nadwyżki w handlu zagranicznym na początku lat osiemdziesiątych, kurs jena spadł osiągając poziom 239 USD w roku 1985. W tym samym roku przedstawiciele resortów finansowych największych krajów przemysłowych podpisali Porozumienie Plaza, mające na celu osłabienie dolara amerykańskiego. W kolejnych latach kurs jena wzrósł niemal dwukrotnie, osiągając w 1998 roku poziom 128 USD.

Lata 1990-2000: „carry trade”
W następnym dziesięcioleciu Japonia utrzymywała stopy procentowe na dużo niższym poziomie niż jej partnerzy handlowi i stała się chronicznym eksporterem kapitału. Sytuacja ta miała miejsce aż do nadejścia kolejnej dekady. W okresie tym, inwestorzy pożyczali niskooprocentowanego jena i kupowali wyżej oprocentowane waluty. Praktyka ta znana jest jako „carry trade”. Jen stał się ważną walutą wykorzystywaną w „carry trade” i pozwolił sfinansować boom gospodarczy z lat dziewięćdziesiątych.

W kwietniu 1995 roku kurs jena wzrósł do poziomu blisko 80 dolarów, co było spowodowane procesem repatriacji tej waluty wywołanym przez silne trzęsienie ziemi, które wystąpiło w tym roku.

2002: pęka bańka na rynku nieruchomości i akcji
W lutym 2002 roku kurs jena obniżył się gwałtownie do 134 dolarów. Spadek ten przypisuje się pęknięciu bańki na japońskim rynku nieruchomości i akcji oraz decyzji BOJ o wprowadzeniu zerowych stóp procentowych, co zniechęciło inwestorów do kupowania jena.

2008: globalny kryzys gospodarczy/popyt na „safe heaven” (bezpieczne waluty)
W następstwie globalnego kryzysu finansowego z roku 2008 jen stał się ważną walutą safe heaven dla zmagających się z problemami inwestorów, co spowodowało wzrost jego kursu do mniej niż 80 dolarów (obecnie wynosi on około 78 dolarów).

Co należy wiedzieć o jenie
Jen charakteryzuje się wysoką płynnością i wąskimi widełkami walutowymi, dobrze reaguje na tradycyjne sygnały techniczne i często trenduje. Jest bardzo popularny w parach walutowych typu krzyżowego (cross), z których najpopularniejsze to EUR/JPY i AUD/JPY.

Uzależnienie od eksportu
Perspektywy japońskiego eksportu, polityka interwencyjna/pieniężna BOJ oraz inwestowanie w jena jako safe heaven (walutę bezpieczną), stanowią główne czynniki wpływające na kurs japońskiej waluty. Ponieważ gospodarka japońska jest w znaczący sposób uzależniona od eksportu, bilans handlowy i rachunek obrotów bieżących to dane, które należy bacznie śledzić. Gdy wzrost eksportu wyhamowuje, a nadwyżka na rachunku obrotów bieżących maleje, zwiększa się ryzyko interwencji.

Polityka BOJ
W reakcji na niszczycielskie trzęsienie ziemi i tsunami, które nawiedziły Japonię w 2011 roku, BOJ zdecydował się na zastosowanie quantitative easing w celu wsparcia wzrostu gospodarczego i osłabienia jena. W ostatnim czasie Japoński Bank Centralny wstrzymał realizację swojej ekspansywnej polityki, czego efektem było zwiększenie popytu na tę walutę. Wszelkie znaki mówiące, że BOJ chciałby kontynuować quantitative easing, mogą być negatywnym sygnałem dla jena.

Safe Heaven (Waluta bezpieczna)
Ostatnie ruchy cen były ściśle związane z rynkowym poziomem tolerancji na ryzyko – gdy tolerancja spada, kurs jena rośnie. Duże inwestycje w jena jako safe heaven ograniczyły efekty ostatniej interwencji Banku Centralnego zmierzającej do osłabienia waluty. Obecny wzrost kursu jena zwiększa jednak ryzyko podjęcia kolejnej rundy działań interwencyjnych.

Problemy budżetowe/deflacja
Handlując jenem należy zwracać uwagę na japońskie perspektywy budżetowe oraz dane o inflacji. Japonia stoi obecnie w obliczu gwałtownie rosnącego długu publicznego – dług brutto przekroczyć ma wkrótce 200% PKB Japonii, czemu towarzyszy umiarkowana deflacja. Według MFW jen jest nieco przeszacowany, biorąc pod uwagę pogarszającą się perspektywę budżetową Japonii. Dalsze osłabienie perspektywy budżetowej i zwiększenie presji deflacyjnej może zachęcić BOJ do zastosowania quantitative easing, co może ograniczyć atrakcyjność jena jako waluty bezpiecznej.

Andrzej Kiedrowicz
Chief Dealer, Easy Forex Trading Ltd.

» Odpowiedz